Dag 02: Wat Arun & Wat zullen we eten....

Goedemorgen zonder koffie kan niet, had Jeroen bedacht. 350 meter verder op zit een Amazon waar Jeroen koffie to go heeft gehaald. Toch lekker wakker worden zo.

We besloten vlakbij een ontbijtje te scoren en toen ik de kaart zag wist ik het meteen. Boiled Rice with Prawn. Bouillon met rijst en garnaal. Heerlijk, misschien thuis ook maar invoeren. Jeroen had eieren en toast. Vanaf hier richting de rivier gelopen.

Dit keer vaarde de Express Boten wel en voor 15 Bath pp (euro 0,45) waren we 20 minuten later bij Wat Arun.

Wat Arun is een monumentale tempel aan de westoever (Thonburi) van de Chao Phraya-rivier. De laatste keer dat we hier waren stond de tempel nog in de steigers. Wij vinden dit een van de mooiste tempels in Bangkok, niet alleen vanwege de ligging aan de rivier, maar ook omdat het ontwerp heel anders is dan de andere tempels die je in Bangkok kunt bezoeken. Wat Arun (bijgenaamd de Tempel van de Dageraad) bestaat deels uit kleurrijk versierde torens en is een mooi herkenningspunt langs de rivier.

Het was ondertussen goed warm, zeg maar heet. Binnen de tempel moeten de benen bedekt dus olifantenbroek aan. Dat maakt het nog net iets warmer dus deze Waaijer heeft maar een Waaier gekocht. Nog meer als een toerist eruit zien gaat bijna niet.

Binnen de tempel viel dat toerisme wel mee..... niet dus. nee Of het komt omdat het zondag is of een soort feestdag (boeddha day) het was er druk. Ik denk dat we her en der wel bij een door voornamelijk Chinezen gemaakte selfies staan. Veel mensen in het geel (kleur van de koning) en er wordt geen alcohol geschonken. Eens kijken of dat vanavond op Rambuttri ook zo is.

Vanaf Wat Arun kan je voor 4 bath met het pondje terug naar de overkant. Alleen de rij voor het pondje .... toen we achter aansloten waren we de wijk al bijna uit. Dus Tuk Tuk. How much to Wat Pho? 200. No 100. No 180. No 120. No 150. Yes 140. We komen er wel letterlijk en figuurlijk. De wind van de Tuk Yuk maakte veel goed.

Na een verkwikkend kokosijsje naar Err restaurant gelopen. Waar het restaurant bekend om staat was op. Dus geen Chicken skin maar wel, watermeloen zaadjes, kip saté, rijst bal van makreel en inktvis. Guave cocktail en limoengras soda want ja: No booze!!!

We besloten niet naar Wat Pho te gaan. Bij de liggende boeddha zag je vanaf buiten af al dat het druk was. Op ons gemak langs het Paleis naar de boot gelopen. Even wachten en terug richting hotel. Het begin te regenen maar niet zodanig dat het verkoelend was. Gewoon een paar spetters. Bij de 7 eleven wat koude drank gescoord en vervolgens op de kamer wat gerelaxed.

Betreffende de 7 eleven. Dit is een supermarkt(je) en gisteren was het “7 eleven Bingo”. Het doel was er minimaal 9 te spotten. Dat is gelukt tijdens de wandeling door Bangkok van 17 kilometer (meer dan we dachten). Soms zitter er wel 3 op een hoek. 

Rond 18.30 een Grab taxi besteld richting Ann Guay bij ons beter bekend als Running Egg. Het was er druk, in de rij dus. Ann zelf kwam aan lopen en herkende ons meteen. Volgens mij wilde ze meteen plaats maken maar laten we gewoon netjes in de rij blijven staan. Geen alcohol was er bij haar niet bij. Toen ik achter een foto ging nemen van de keuken, kwam ik haar tegen met bier. Yes, Yes for you. Ze maakte nog een opmerking over mijn haar dat nu korter was. En was oprecht blij dat we er waren. Toen ik de keuken, lees straatje in liep voor de foto werd ik van alle kanten begroet. Er was duidelijk gemeld dat wij er waren.

Won Ton en gefrituurde kip vooraf en toen Running Egg. Jeroen zelfs 2 x. We hebben gewoon weer zitten genieten. Ze vertelde dat ze ongeveer 200 gasten per avond heeft en dan ook nog aan de lopende band afhalen. Het bier was van het huis. We melde dat we over 3 weken nogmaals langs zouden komen en kregen haar telnr. Call me and I rake care of you!!! We zullen zien.

Tuk Tuk naar Rambuttri en daar een afsluiter met Watermeloen smoothie en een Kokos Shake en als toetje een behoorlijke regenbui.

Groetjes,

Jeroen en Nicole