Dag 20: Slenteren door China Town

Goedemorgen met een hoofdletter G, heerlijk geslapen!!! Met Bangkok op de achtergrond op ons gemak wakker geworden en koffie gezet. Toen was het tijd voor het ontbijt. Dat zag er erg goed verzorgd uit. Van saté tot Eggs Benedict (favorietje van mij). Nog wat brood en wat zoets en voor Thaise begrippen perfecte koffie. Ons dag is goed begonnen.

We liepen naar beneden en de shuttle naar het metro station was nog niet weg dus in stappen dan maar . Zoals we vanochtend al concludeerde werd dat ‘s middag ook duidelijk. Je kan beter gaan lopen. Het verkeer stond weer vast. 

Sinds september is de metro, de Blue line uitgebreid waardoor Hua Lampong niet de laatste halte is, maar je heel makkelijk 1 halte verder kunt uitstappen midden in China Town. De metro gaat verder richting Wat Pho \ Wat Arun en daarna de rivier onder of boven langs naar de andere kant. We denken dat de tuktuk drivers dit echt wel voelen in het aantal ritjes voor toeristen van en naar bijv, Wat Pho.

Zo stonden we rond 10.30 met een missie midden in China Town. Lekker rond lopen en ogen open voor oa. Maatschepjes en een plumeau van hanenveren. Dat laatste is een dingetje van Jeroen. Oma had deze ook vroeger en dat moest toch hier te krijgen zijn.

Van straatje naar straatje, van stalletje naar stalletje. Hoe vroeg het ook is, de kleine Bbq’tjes staan al aan. De vis wordt schoongemaakt. De granaatappels worden ontdaan van de pitten. De vele haarbanden worden uitgestald en de drukte neemt toe. Zo staan we midden in de geur van heerlijke saté gecombineerd met de geur van gedroogde vis. En toch heb met name ik al trek.

Kruip door sluip door en zo stonden we in een klein winkeltje met allerlei spulletjes. Ja, hij had wel maatschepjes : same same als de foto but different. 40 Bath ... geen geld. Nog even rond gekeken en toen verder. Ook nog porseleinen soeplepels gescoord en als het aan mij had gelegen nog diverse kommetjes en van die etens bakjes meegenomen maar nee toch maar niet.

Voor lunch kozen we Dim Sum. Lekker binnen, het is niet zo zeer warm als wel benauwd. En dan wordt je hebberig dus een aantal aangewezen en het ene mandje na de andere verscheen op tafel. Zo lekker!!! Even een opmerking voor iemand die precies weet dat ik haar bedoel : Waneer gaan we Dim Summen in Amsterdam?

De laatste straatjes verkend en jawel Jeroen vond zijn plumeaus. Niet zo vol met veren als hij wilde maar hij was niet duur. Tuktuk aangehouden en richting Wat Pho. Als je langs loopt is het echt een hele mooie temple maar wederom heel druk. We hadden een doel. Een winkeltje vlakbij waar we een leuk souvenir voor thuis hebben gekocht. Toen de metro opgezocht en daar vlakbij stond "de rijdende Blokker". Een kleine kar vol met huishoudelijke dingen. Nog een plumeaus gekocht en door naar hotel gelopen. Even bij het zwembad gelegen. Het was nog steeds warm wat  je van het zwembadwater niet kon zeggen.

Relaxed en douchen en toen toch even naar the lounge..... het is Halloween en bij het dessert buffet hadden ze er alles aangedaan om Halloween uit te stralen. Van gebroken glas in je toetje tot een afgesneden vinger van een koekje. Er lag nog meer lekkers maar we wilde ruimte houden voor Running Egg. 

Metro en een razendsnelle tuktuk bracht ons naar Ann Guay. Ze was heel blij dat we er waren en kwam er gezellig bij zitten. Ze liet ons eerst genieten van de Running Egg om vervolgens haar dochter voor te stellen. We mochten niet weg. Zo kwamen we te weten dat ze 3 restaurants heeft en dat ze deze gaat uitbreiden. Beetje over van alles gehad. Ineens meldt dat ze er een motor on his way is .Oké,  Maar wat bedoelt ze. Ze had iemand gestuurd om Mango Sticky Rice te halen op Yarowat Road. Dit was de eerste keer dat we dat aten. Wat was dat lekker. Vooral de mango, die smolt op de tong. 

En toen mochten we niet afrekenen. Dat wilde we niet, dus keurig 300 Bath betaald voor een heerlijke maaltijd. Ze vroeg waar ons hotel was en bood aan ons naar Hua Lamphong te brengen vanwaar we de Metro konden pakken. Na haar moeder gedag gezegd te hebben, was het een stukje lopen naar haar auto. Binnendoor zeg maar en dat is best grappig. Ineens een stil stukje Bangkok. Afscheid genomen van Ann en beloofd dat we haar zeker zullen opzoeken mochten we weer in Bangkok komen.

20 min metro en 10 min lopen en toen waren we in onze kamer. Mijn bed lonkt na de 18 kilometer slenteren van vandaag!!!! Welterusten.

Groetjes,

Jeroen en Nicole