Dag 06: van stad naar niemandsland

Dag 06: van stad naar niemandsland.

We werden keurig om 08.00 opgehaald voor de 275 km maar de Jetty (haven) om met de boot naar de Longhouse  te gaan. Het eerste stuk zou prima maar zijn maar daarna geen goede wegen. We hebben er uiteindelijk in totaal 6 uur over gedaan. 

En de weg ... Je hobbelt allle kanten op en kan niet stil zitten (leven de reistabletjes). Er waren maar een paar momenten dat je stil zat: het kleine uurtje van de lunch stop en bij een stoplicht. En de 2 stoplichten die wij tegen kwamen hadden groene golf dus we zijn letterlijk door elkaar geschut.

Bij de lunch stop had je Marktje waar we overheen zijn gelopen. We hebben de tassen keurig ingeplakt voor deze 2 nachten. Vrij weinig en alleen het noodzakelijke. Maar ja, wat heb je daar aan als je de wereldstekker vergeet? In een winkeltje op een markt op 4 uur lopen van de Indonesische grens, echt in de middel of know where ... Een elektriciteitswinkel. Van alles, ook heel oud. Was wat voor jou geweest pap. En ja wel een wereldstekker voor 5 ringit (euro 1,25). Verder Jack Fruit geprobeerd. Is familie van de doerian maar ook deze is gefrituurd niet echt lekker. Wat water en snoep gekocht voor ons zelf en 80 zakjes chip (euro 5) voor de families in de longhouse.

Na een klein uurtje wacht op de longboat en in een half uur waren we bij de Iban stam. Nog even in 20 minuten met de tassen op en neer en we zijn er echt. Een Longhouse waar 13 families wonen, totale populatie 40. En warm en dan is thee toch lekker. We mogen doen waar we zin in hebben en hun gaan ook hun eigen gang. Jeroen had meteen de aandacht van 4 kinderen met zijn telefoon en dieren geluiden. Een van de kinderen van de familie waar we slapen is Harry (althans dat is wat we verstaan)  en hij bleef ons maar aankijken. Dus vroeg ik wil je mee ? 

Ja, dat wilde hij wel. Hij is 10 jaar. Bij de rivier lekker met de voetjes in het water en gratis massage. De visjes komen op je voeten af. Even lekker afkoelen en proberen te praten Harry maar dat gaat niet makkelijk. Terug gelopen en nu verslag tikken op de veranda. Even niets doen of eigenlijk onthaasten. Gewoon wachten ........... Tot we gaan eten en vanavond is het kennelijk een samen zijn met de chief van de stam. En behalve wij geen andere toeristen. Best apart.

We slapen bij de familie in huis maar een groot voordeel : een gewoon toilet. Niet zo'n Frans staan toilet. Echt voor mannen prima maar wij vrouwen .... Gewoon een toilet (voelt als luxe).

Het avondeten werd op de veranda genuttigd. Je kon uit verschillende dingen kiezen en was lekker. Daarna lange broek aan en Zaklamp mee voor een avondwandeling. Op een gegeven moment gaat Jeroen zijn telefoon af. Batang de gids vroeg of hij wel een signaal had. Kennelijk wel want hij kreeg een berichtje : welkom in Indonesië. Zo dicht bij de grens zitten we. Geen dieren gezien maar dat kwam misschien door de regen.

Terug bij de Longhouse mocht ik 4 kinderen die er waren alvast wat geven. De rest gaat naar the chief maar die is er vandaag en morgen niet en ik wilde natuurlijk een reactie. Hoe gaaf die gezichtjes bij het aannemen van een rietje. De rietjes waren met figuren en ze wisten eerst niet wat het was. Daar na stuk voor stuk de rietjes uitproberen op mijn Cola. Ja, de cola en bier konden in het vriesvak en waren lekker koud. De boekjes en potloden waren ook goed. Kennelijk zijn ze blij als het voor school gebruikt kan worden. En de rol fluitjes. Nee, dat snapte ze niet maar vielen  wel in de smaak. Alleen of ze na het vele vertalen naar het Engels en maleis snappen wat je met waterbalonnen kan doen geen idee. 

Toen ons bedje in want de aggregaat ging uit en dat betekent 13 families op bed. Ons bedje :  dun matras op de vloer met klamboe. Ons gedeelte was afgeschermd met een gordijn. Aan de andere kant lagen de twee kinderen.  We zullen zien hoe we slapen......

Groetjes,
Jeroen en Nicole