Dag 10: nu met foto’s!!! Wat Arun & Big Buddah

De foto’s waren weggevallen bij het verslag. Poging 2!

Vanochtend gewekt door de eerste lomgtailboot die met enorme snelheid om 06:30 uur langs kwam. Dus zo zaten we redelijk vroeg met koffie op het balkon. De afwas konden we nog niet opruimen. Door een behoorlijk regenbui vannacht was alles nog nat. We liepen weer naar het oude mannetje die door zijn vrouw zijn bed werd uitgebonjourd. Want echt wakker was hij nog niet toen hij de sinaasappels begon te persen in zijn mooie sarong. Ondertussen werd ook de Chai Yen gemaakt en kocht Jeroen koekjes. Voor ons of voor de vissen?

Tegen 11.00 zijn we naar de MRT (metro) gelopen op weg naar de Big Buddah. Hoe je moest lopen kon je eigenlijk niet missen. Al vanaf de metro was de Buddah zichtbaar. Maar eerst ontbijt. Klein tentje, met een menu kaart van 8 plaatjes. Plaatje 1 was mijn keus, Pad Krapow en Jeroen nam plaatje 2. Zag er net zo lekker uit als dat het smaakte. 

Even afgekoeld en toen naar de Buddah waarvan de bouw is gestart in 2017. 6 maanden en 100 miljoen Bath (2,5 miljoen euro) verder, was deze klaar. Van dichtbij nog steeds indrukwekkend. 

De Buddah ligt naast Wat Paknam welke in 1610 is gebouwd. Schoenen uit en naar binnen. Eerste verdieping, niet veel aan, veel oude beelden maar alleen met thaise omschrijving. De volgend verdieping had een heel mooi glazen stupa in allerlei kleuren. Nog 2 verdiepingen en we zagen de skyline van Bangkok en de Buddah dichterbij. Met de lift weer naar beneden.

De metro naar de overkant van de Chaopraya rivier en daar eerste Tuktuk van deze vakantie richting Rambuttri. Voor Corona een druk, gezellige straat met restaurantjes. Nu? Stil en veel gesloten. Zelfs de boekwinkel was anders. Eerdere keren kon ik 2 dozen door voor kookboeken nu moest ik een verdieping omhoog, dus ik had goede hoop. Maar nee, slechts 10 kookboeken. Niet degene die ik zocht. Onze favoriet op Rambruttri had een nieuwe kaart en ook nieuwe naam en ondanks de stilte was de sfeer weg. Hoe zou het zijn op Khaosan Road? De drukste toeristische straat van Bangkok. Deze was ….. leeg op paar souvenir winkeltjes na. We besloten tot een (achteraf een van de beste die we ooit hebben gehad) voet, hoofd, nek en arm massage. Ik sliep bijna. Toen ze bij mijn schouder kwam merkte ze op dat deze vast zat. Niet vast maar na die frozen shoulder is deze nooit meer hetzelfde geweest. Dus ze pakte deze best hard aan, maar daarna, oh wat voelde dat geweldig.

Tuktuk naar Wat Pho en op zoek naar een favoriete winkel. De mooie wachters beelden van 5 kg staan nog steeds in de etalage. Ooit gaat er een mee in de koffer. Immers, we kopen elke keer daar een beeldje en dat wordt steeds groter. Nu een Thaise leeuw aanbetaald daar hij verder niet op voorraad is. Deze halen we volgende week op.

Pontje naar de overkant en lekker bijkomen op balkon. Beetje FaceTime. Martijn, dank dat je video belde. Kon Jeroen de vissen een keer aan iemand anders laten zien. Thuisfront gefacetimed en toen op weg naar Wat Arun. 

Deze sloot om 18.00 maar via de achterkant kan je wel het terrein op. Het lijkt gesloten maar je kan er om heen lopen. En zo liepen daar alleen wij 2, 1 oma met 3 kleinkinderen, 1 monnik, 1 vrouwtje die de katten voerden. In het donker is deze tempel zo mooi verlicht. Je kan van tempels zegen of denken wat je wilt, maar deze is echt heel mooi. Na wat foto’s genomen te hebben, terug gelopen en bij restaurantje wat gegeten, gedronken en verslag getikt.

Twijfel of we hier of op balkon nog een potje Opa Prikkie (dobbelspel) gaan spelen. Waarom twijfel? Hoe groot is de kans dat ik (Nic) een dobbelsteen aan de catfish voer? Uitkomst volgt morgen.

Groetjes,

Jeroen en Nicole