Dag 04: De Lodge, Het IJsvissen en Een koude sneeuwscooter avondtour.

Met een mooie blauw grijze  lucht wordt ik wakker. De lucht is hier elke dag, uur anders. Net als het menu. De Artic Char was echt lekker . Het dessert ook. Zoals Corina al opmerkte: De Kladdkakka is de Zweedse variant op de Brownie.

Na ontbijt rustig de tijd om aan te kleden. Voordat je drielaags bent aangekleed ..... ben je buiten adem en wil je gewoon naar buiten zo warm heb je het. Naar de lodge gaan we gewoon in de skibroek maar met de wandeling van vanochtend ben je blij met de dikke winter jas, broek en laarzen van Xplore the North. Als we excursie hebben hebben we een soort van slottijd. Aankleden moet je plannen. Gemiddeld hebben we 10 minuten nodig.

We zijn dus gewoon een stuk gaan lopen. Op sommige stukken stap je echt diep de sneeuw in. Bij het maken van een filmpje viel ik. Met moeite kwam ik uit de sneeuw. Jeroen liet zich gewoon vallen, voor de sneeuwengel. Heerlijk gelopen, niet koud en wat een mooie omgeving rond de Lodge.

Na de lunch stond de sneeuwscooter met slee klaar. Inladen en na zo’n 20 minuten rijden stonden we op een heel groot meer. De voorbereiding kon beginnen. Eerst een deel sneeuwvrij maken. Gat boren. Het vis gat ijsvrij maken. Worm aan de hengel en vissen. Je hengel niet te veel onderdompelen want ook die bevriest waar je bij staat. Lekker op een rendier velletje zitten en wachten. Alleen mijn voeten werden op een gegeven moment koud, voor de rest viel het echt mee. We beginnen er aan te wennen.

We waren met zijn 13’en en er is wel 1 klein visje gevangen. Vissen is een geduldige bezigheid, alleen in min 25 is dat toch anders als langs de ringvaart. Hoewel deze omgeving veel goed maakt zowel qua kou als geen vangst.

De gids had een kampvuurtje gemaakt. Beetje opwarmen met warm bessensap . Daarna je visplek opruimen, lees Jeroen ontdeed de hengels van de worm. En de slee in. Dat was misschien nog wel kouder als het vissen zelf. Tegen 17.00 waren we bij de Lodge.

Op het menu stond een stoofpotje van Rendier vlees. Dat was echt lekker. Ze koken hier prima. Met een volle maag nog even gerelaxed om vervolgens ons weer aan te kleden zodat we om 20.00 klaar stonden voor de snowscooter rit voor de avond. Binnen in de Lodge staat met nummers  de kracht aangegeven van het noorderlicht. Het wordt steeds krachtiger dus wie weet.

En dan is het ineens echt donker !!!! De stroom is uitgevallen!!! Echt overal. Het huis wat je in de bergen kan zien en ‘s avonds altijd een lamp aan heeft, is nu ook niet te zien. Ben benieuwd hoe lang het duurt. Hoewel .... geen stroom is ook geen kachel ...........

De avond Tour met de sneeuwscooter ging gewoon door. We gingen de berg op. Omdat Jeroen het zo leuk vind, mocht hij rijden. Nee, ik hoefde niet. We gingen een berg op en ik zag ons al kantelen. En de kou. Ik kreeg gelijk maar wat mooi zo dwars door een wit bos. Het bos kwam goed uit in het licht van de sneeuwscooters. Echter, in het donker op een scooter fotograferen is toch van een andere orde. Gelukkig hebben we de herinnering nog.

Boven op de top deden we een paar hoofdlampen uit en daar sta je dan in het pikkedonker. Wel zagen we in de verte een dorpje. De stroom zit er weer op. En verder zag je de sterrenhemel. Heel duidelijk de kleine beer, de grote beer en de poolster. Maar koud daar boven.

Effe verder gestopt en een kampvuur gemaakt. Wederom koffie, thee of warme bessensap. Heerlijk om je handen te warmen. Qua noorderlicht gaf de app een KP2. En nu het zo donker was zag je een hele lichte band. Maar te zwak om te fotograferen. Voor morgen en vrijdag wordt er een hogere KP verwacht.

Uiteindelijk de scooter weer op met de mededeling om alles goed te bedekken ivm frosting. Of je helm goed dicht te doen. Dus je hebt je gezicht bedekt met een balaklava, een buff en de klep van je helm zit dicht en die is aan de binnenkant bevroren. Lekkere terugweg voor mij. Ik zag niets. Hoewel, bij de Lodge was Jeroen , zeg maar, effen niet aanspreekbaar. Op de heenweg ging het zonder wanten (want in Lapland, sorry geintje tussen ons) maar op de terug weg: Veel wind doordat we de 40 km per uur aan tikte en stuurverwarming die laat op gang kwam, maakte dat Jeroen snel zijn handen wilde warmen want die waren bijna gevoelloos.

Samengevat: We hebben het hier, op alle fronten, naar ons zin.

Morgen naar de Sami dorpje (ook wel lappen genoemd) en rendieren farm. Het zijn echt leuke beesten (@ Team Nicole). Of er hier ook elanden zijn, weet ik niet Klaas. ‘s avonds nog een avondwandeling. We zijn nog niet weg en eigenlijk is het nu al voor herhaling vatbaar Riek.

Nu douchen en lekker slapen.

Groetjes,

Jeroen en Nicole