Dag 05: van Rendier naar Sneeuwraket!!!

We lagen net in bed te lezen toen de groeps app van de Lodge melde : Noorderlicht!!! Licht uit en..... ik denk dat iemand een geintje wilde uithalen want, niets te zien. Althans, je ziet wel iets maar niet wat je hoopt. Maar zelfs dat was al mooi. Halverwege de nacht zag je wel al meer activiteit. De licht was gloeiend van zwart naar oranje.

Het leek kouder toen we wakker werden. Het had weer behoorlijk gesneeuwd en de lucht was wit. In de Lodge melde de thermometer -22. Wederom lekker ontbijtje. Goed begin van de dag.

Om 10 uur de slee in. Om met een omweg naar de rendieren farm van een Sami familie te rijden. Maar eerst kwamen we rendieren in het wild tegen. Snijdende kou,  maar gelukkig goed ingepakt. De Samis’s zijn de oorspronkelijke bewoners van Lapland. Zij hebben een rendieren farm. Een van de inkomsten hier.

De dieren waren niet schuw en we mochten ze voeren. Een jonkie is opgegroeid met de fles en die leek meer op een hond. Liet zich aaien en deed er alles aan om het eten te jatten. Leuke ervaring deze beesten van dichtbij te zien.

Vervolgens met zijn allen een tipi in. Daar vertelde Gustaaf de geschiedenis van het nomade volk Sami. Tot 1948 leefde ze in zo’n tent. Na de 2e Wereldoorlog gaf Zweden ze een huis zodat het land overal vaste inwoners had. Daarmee verdween ook de traditie van het nomade leven.

Om op te warmen verplaatste we naar een warmer huisje. Daar kregen we koffie. Lappen drinken graag koffie. Een bakkie met soort kaas gemaakt van rendieren melk ging langs met de melding doe zo’n stukje in je koffie . Coffee Cheese. Vroeger maakte ze dit van overgebleven rendieren melk. Even laten smelten. Ik moet zeggen, was best lekker. Nog wat meer geschiedenis en na zo,n 2,5 uur konden we of met de slee terug of lopen.

Wij kozen voor het laatste. Wat is het hier toch mooi!!!! Nog even gefacetimed met het thuisfront, techniek staat voor niets. En na een half uurtje was daar de winkel. Met onze boodschappen op weg naar de Lodge. Stopt er een auto, of we een lift wilde. De eigenaar van de Lodge. Ik liet me dat geen 2x zeggen. Het was zeker nog 20 min lopen. Alleen je komt niet makkelijk in een hoge auto als je 3 laags aangekleed bent. Even opgefrist en de lunch genoten . De rest van de middag lekker niets gedaan, wat geslapen, gelezen, heerlijk. Rustig voorbereidt op de avondwandeling op sneeuwraketten.

Wederom heerlijk gegeten. Snoekbaars. Er wordt hier lekker en goed gekookt.

Om 20.30 trokken we de sneeuwschoenen of raketten worden ze ook wel genoemd, aan. Achteruitlopen ging niet meer. In het begin liep het raar. Met deze raketten kun je makkelijker over zachte sneeuw lopen. Als je daar met je schoenen op loopt zak je letterlijk weg. Nu werd er een pad gecreëerd wat vrij gemakkelijk liep. Dwars door het bos en koud? Nee, gewoon te warm.

Na een kleine 3 kwartier kwamen we bij een Lavu. Een tipi tent waar de Sami’s vroeger in woonden. En het ritueel is inmiddels bekend: Gids maakt vuurtje, deelt warme bessensap uit, geeft de koekjes door, praat wat en ik denk heerlijk zo even zitten op een rendierhuidje om na een tijdje het toch weer koud te krijgen.

Na een tijdje weer de raketten onder en gaan. Gelukkig bedacht Kostas (gids) dat een rondje van de zaak lekker opwarmde want ineens stonden we weer bij de Lavu. Ze was vergeten op de navigatie te kijken. Tegen 23.00 uur waren we weer in de warme kamer.

De bedoeling van de avondtocht was op zoek naar het noorderlicht. Qua sterkte, KP5, zou je het moeten zien. Maar een heldere hemel is ook een must. Die hadden we gisteren nu waren er wolken en sneeuw. De natuur laat zich niet leiden. Voor morgen geven ze ‘s avonds ook een KP5 dus na het eten gaan we richting het sneeuwmoeras. Jeroen weet hoe we moeten lopen. Dus wie weet.

Vandaag weer een geweldige dag achter de rug. Na het douchen nog een borrel en lekker slapen. Morgen .... dat is morgen.

Groetjes,

Jeroen en Nicole