Dag 09: Historisch Oradour-sur-Glane

We besloten vandaag om naar Oradour-sur-Glane te rijden voor een educatieve ochtend. Dit dorpje heeft een plek in de geschiedenis van de tweede wereld oorlog. En niet om de meeste vrolijke gebeurtenis.

Enfin, eerst door het landschap van de Dordogne rijden. Wat mooi en wat een heuvellandschap. Leuke kleine dorpjes. We hebben vanaf morgen een week lang e-bikes dus de omgeving zal worden verkend.

We reden voornamelijk op binnendoor wegen. Dus je doet er al snel 1,5 uur over om er te komen. Waarna we eerst naar het museum gingen.

Op 10 juni 1944 werden de inwoners van dit dorp verrast door het binnen vallen van de SS. Hierdoor voltrok zich in enkele uren een compleet drama, een bloedbad. De SS omcirkelde het dorp en scheiden de mannen van de vrouwen en kinderen. De mannen werden op alle pleinen in het dorp geëxecuteerd en   de vrouwen en kinderen werden opgesloten in de kerk waarna deze in brand werd gestoken. Van het dorp bleef weinig over. 642 slachtoffers en een handvol overlevenden. 

Het waarom is nooit achterhaald. Sommige beulen van dit (zoals het hier genoemd wordt) martelaarsdorp zijn berecht maar vonden het toen een normale activiteit van hun werk.

Wat rest zijn de ruïnes van dit dorp. Die na dit bloedbad niet meer zijn aangetast. De Gaulle wilde dat dit bleef bestaan zo dat het niet werd vergeten.

Het dorp is vlakbij opnieuw opgebouwd en er wonen nu 2000 mensen. Maar, de herinnering aan dit drama is nog steeds levendig door de ruïnes van het oude dorp. Indrukwekkende expositie.

Zonder deze expositie en de film die werd getoond denk je dat je langs rotsen loopt wat ooit een dorp was. Maar, met de geschiedenis in je achterhoofd kijk je er toch anders tegen aan. Je ziet de kogelgaten, achtergebleven auto's en een paar omgevallen muurtjes met bordjeS als garage, café of tandarts. Het geeft een aparte uitstraling. Een dorp dat zowel qua inwoners als gebouwen is weggevaagd omdat... De reden is nooit achterhaald. Zoals bij de ingang staat:

"Souviens Toi" - "Onthoud", zodat het nooit meer gebeurd.

Vanuit hier naar het hedendaagse centrum gelopen en bij een Bistro lunch genoten. We zijn in het gebied van de Truffel en Fois Gras. Aan het eten zal het niet liggen. Tegen 15.00 uur waren we weer bij ons huisje. Handdoeken mee en naar het zwembad. Boekje en 25 graden wat wil je nog meer.

De BBQ is aan het afkoelen en Italië scoort net de 0 - 1 en het is rust.

Hierin Tourtoirac is het ook rust. Tweede helft kijken we binnen. Ja Ria, Wim en de andere reacties: C’est la vie en France!!!

Groetjes,

Jeroen & Nicole