Dag 11: Hari Lovina, Halo Pemuteran

Vanochtend zat Coco buiten de slaapkamer op ons te wachten. Kennelijk durfde ze niet door het kattenluik. Gisterenavond heeft ze zich vermaakt met het vangen van een gekko, hagedis en motjes. De gekko verloor zijn staart en bleek nog te leven vanochtend. Het zonnetje scheen en zo lagen wij vrij vroeg in het zwembad. 

Verder: ontbijt, tassen pakken, zwemmen en om 11.30 bleek onze chauffeur er al een half uur te zijn. Afscheid genomen van Sarah, Aju en de pool boy. Ze waren verrast door de sleutelhanger, een delfsblauw klompje en de speeltjes voor hun kinderen. 

In 1,5 uur reden  we naar Pemuteran. Deze chauffeur reed rustiger maar het verkeer is hier druk. Dit komt mede door het feit dat er vroeger gemiddeld 1 scooter per familie wa. Nu niet meer, omdat de scooters ook geleased kunnen worden. Een aanbetaling van euro 70 en dan maandelijks aflossen en zo heeft elke familie er bijna 3 of meer, vandaar de chaos op de weg.

De zon liet zich niet zien maar het was  wel 30 graden met hoge luchtvochtigheid. Via het strand naar een Dive Festival gelopen. Het strand is hier zwart, apart. Het rook er heerlijk, kleine tentjes met eten maar de muziek was niet om aan te horen. Het plaatsje verder verkent, wat gegeten en boodschappen gedaan om vervolgens naar het zwembad te gaan. Met een cocktail aan de bar in het zwembad naar de voorbereidingen van de optocht gekeken. Een soort Indonesische taptoe. Over zag je kleine optochten. Het festival duurt 3 dagen.

En toen besloten we: wie niet waagt wie niet wint. De kamer was heel donker en straalde niets uit. (Niets is natuurlijk te vergelijken met de villa in Lovina) maar het was  ... oud. De huisjes op weg naar het zwembad waren anders. Dus wij navragen of er een ander kamer is. Ja, voor deze 3 nachten hadden ze nog de premium kamer en voor ik het kon vragen, melde ze al: No extra cost. Dus verhuisd naar huisje 78.

We zaten net goed en wel op ons terras toen het leek alsof er een helikopter ging landen. Het bleek, zoals aangegeven door het personeel, het verdelging spul te zijn voor de muggen. Een jongen spoot het hele terrein onder. Snel even naar binnen. Zelfs de bladeren hangen nu slap. Straks ergens iets eten en morgen hebben we een snorkel tour.

Groetjes,
Jeroen en Nicole