Dag 18: Een Boot, een markt en een Runny Egg!!!

We vertelde Jazz gisteren dat we naar Patthavikorn Market wilde gaan. Secondhand Market. Jazz gaf de tip om met de boattaxi te gaan naar de laatste stop en dan een taxi. Laat die Boattaxi al lang op ons lijstje staan dus 2 vliegen in één klap. 

Tuktuk zette ons af bij de opstapplaats vlakbij Wat Saket. De boot lag er al net als kapitein. Die lag languit in zijn stoel. Voor 22 bath mag je de hele rit mee. Om de zoveel minuten is er en op en afstap plaats. Boot stopt en dan zo snel mogelijk iedereen erin en eruit. Veel te zien onderweg. 

Na een paar stops moesten we van boot wisselen. Dit was vlakbij Amara hotel waar we eerder hebben vertoeft en vanuit de kamer deze boattaxi gezien. Na een uurtje waren we aan het einde. 

En dan sta je weer in een heel ander Bangkok. Taxi naar de markt. Op de boot was het al warm en dat werd er niet beter op. Het eerste waar we tegen aanliepen was een grote stapel kleren waar je als een speld in de hooiberg voor 10 bath een kledingstuk mag zoeken. We zien mensen boven op de stapel, hopen dat ze het juiste T-shirt weten te vinden. Het 

Even een Thai Milk tea gescoord want het was echt warm. Telefoon gaf een gevoelstemperatuur van 42 graden aan. 

Tweede hands dat was het zeker op een paar kleding standjes na waarbij een spijkerbroek heb gevonden. Verder veel oud en stoffige dingen. Van beeldjes tot Heineken viltjes. Van boksbeugels tot cassettebandjes. De laatste hal was de foodhal. Maar door de warmte beiden (nog) geen trek dus alleen een koude cola.

Taxi terug naar de pier en de boot op. Er zit zeil om de boot om te voorkomen dat water in de boot komt. Kan verkoelend zij maar wij denken dat deze rivier nog smeriger is als de Prinsengracht. Mocht je er in vallen kan je meteen alle tetanus prikken halen die beschikbaar zijn. Deze laatste boot had het zeil echt helemaal omhoog getrokken dus veel ruimte voor wind was er niet.

Bij de overstap pier dachten we een stuk te lopen maar dat was niet zo dus toch nog 2 haltes en toen er uit om te lunchen bij een restaurantje dat we hadden zien liggen op de heenweg. Eten was prima. Koud bier en cola nog beter. De eigenaar had het naar zijn zin. Zijn favoriete muziek stond op op de tv. Maar na een paar nummers van Shakira die hij via YouTube vind denken we dat hij waarschijnlijk liever naar Shakira kijkt dan luistert.

Jeroen zou Jeroen niet zijn als hij geen verzoeknummertje ging aanvragen. Maar dit keer is eigenaar blij want uit de reactie weten we zeker. De clip van Miles Cyrus met liedje Flowers viel toch beter in de smaak dan Shakira. Wie dit niet snapt, zoek de clip maar op.

Na de lunch tuktuk naar Rambuttri. Nog even wat gedronken en toen naar hotel. De oplettende lezer vroeg zich al af waar Runny Egg is gebleven. Wees gerust deze slaan we echt niet over. Rond 19.00 weer de tuktuk naar Ann Guay. Ze zat achter de balie en was oprecht blij toen wij de hoek om kwamen.

Zitten, kletsen en begroeting door iedereen. Een jongen kwam speciaal naar ons toe. Wij herkende hem niet hij ons wel. We komen hier sinds 7 jaar en ja kleine jongens worden groot. Hij is nu 19 en sinds dit jaar werkt hij mee. Achie kwam bij ons zitten, hij is nu bijna 3 jaar en was zeer content met zijn dinosaurussen. En vond de haren op Jeroen zijn arm apart.

Goed, Ann was even weg en kwam terug met een cadeau voor Jeroen. Deze bleek ze vorige keer al gekocht te hebben en sindsdien lag deze in haar auto. Wij hebben toen helaas afgebeld. Jeroen kreeg een lekker luchtje ( best aan de prijs voor Thaise begrippen) en ik… dat komt morgen. Hoezo? Wij hadden dit keer niets bij ons. Omdat we vrienden zijn. Oké, we begrijpen het wel maar snappen het niet.

Gezellig was het zeker en de Runny Egg…. Fantastisch. Jeroen nam zelfs een tweede! Ann vertelde dat na COVID alles weer loopt, maar zij komt wel personeel te kort. Ze doet ook aan afhaal en bezorgen en heeft zo’n 1000 orders per dag. Ze doet goede business maar werkt wel bijna altijd 7 dagen per week. Maar morgen, neem ze ons mee lunchen. Om 13.00 afgesproken en dan zien we wel hoe de laatste dag verloopt daar we ‘s avonds in Thonburi hebben afgesproken met Chom, Ohm etc.

Weer dingen op ons lijstje die we nog niet hebben gedaan. Moeten echt nog een keer terug.

Ann regelde een taxi. Afzakkertje op Rambuttri. Tegenover de boekwinkel. Toch effe naar binnen en wederom een kookboeken gescoord. De man vroeg of ik het zeker wist? Indonesisch. Klopt de Thaise varianten van deze serie heb ik allemaal al.

Gisteren geur staafjes van Jazz gehad en nu een luchtje. Jeroen vraagt zich af of dit een hint is? Gelukkig geen Doerian boeren meer.

Ps. Voor de liefhebber: heb een paar filmpjes geüpload.

Groetjes,

Jeroen en Nicole