Dag 19: Thai Food and Friends!

We waren laat thuis, na een hele leuke dag en ik had geen zin meer in het verslag. Onze laatste volle dag was top.

Grab taxi stond keurig om 12.30 voor het hotel en bracht ons naar Pinklao Plaza. Een groot winkelcentrum aan de andere kant van de rivier, Thonburi side. Om aan te geven aan welke kan van de rivier het zit. Anders is het Bangkok side.

De chauffeur was vrolijk en vertelde van alles en wees ons onderweg op de bekende dingen. Leuk gesprek. Maar natuurlijk ook de standaard vragen: Where you come from and how long are you here? In dit geval was dat voor hem prima omdat we dus helaas moesten antwoorden dat we de volgende dag een taxi naar AirPort nodig hebben. Even contact via Line (Thaise whatsapp) en Yes, Yes, comfirmed. Hij wilde echt zeker zijn dat hij morgen ons wegbrengt. Hij appt net goedemorgen en tot vanmiddag.

Bij de mall waren we veel te vroeg. Qua uitstraling nette als andere winkelcentrums. Groot, hoog, druk. Verschil? Geen toeristen. 

Ann kwam aan lopen en had Tom (haar vaste medewerker en is als familie) en een andere vriend Ab meegenomen. Tom zijn echte naam is Songransan. Maar ze gebruiken allemaal een bijnaam. Is makkelijker. In ieder geval voor ons. Het eerste wat ik kreeg was een tas net een luchtje. Waarom? Je was vorige keer toen je hier was jarig. Ja, dus…. Echt niet normaal en het werd nog erger in positieve zin.

We gingen een verdieping naar beneden en volgende Ann een Thais visrestaurant in. Er werd besteld. Zonder te vragen een Cola, want dat dronk ik gisteren. Bier niet, dat werd er niet verkocht. Geen idee waarom. Bij de bestelling melde Ann dat Jeroen Nam Tok Moo lekker vind. Dat is met beef en dit is een visrestaurant . Ab liep weg en kwam 5 min terug met een maaltijd. Zet deze op einde van de tafel. Wordt weggepakt en wordt daarna op bord weer op tafel gezet. Eten van een andere toko meenemen naar een restaurant, mag hier gewoon.

Vervolgens kwam de Tom Yum Gong op tafel gevolgd door rijst met krab vlees. Een bord vol krab vlees (zo lekker), een gele gefrituurde vis die je moest eten met groene saus. Visballetjes met champignons en groenten in een zoete saus en een schaal (!) gamba’s. En als je bordje leeg was dan werd er al weer door Tom of Ann is op gelegd. Dus als je echt rustig wil eten dan je bord niet helemaal leeg eten. 

Wat hebben wij zitten genieten en leuk zitten kletsen. Tom is erg geïnteresseerd in Amsterdam. En wil graag naar Europa. Hij is aan het sparen en van harte welkom! Alvast wat woorden geleerd en laten zien wat een Volendams kostuum is. Maar dat wist hij al. Hij is al voorbereidt.

Nee, nee, nee…. Wij mochten niet betalen. Ik heb een glimp opgevangen van het bedrag en het was niet goedkoop. We liepen door. Voor een dessert en koffie. Nee, hier alleen card, no cash. Voordat ik mijn creditcard te pakken had was er al weer afgerekend.

Na de maaltijd even de auto zoeken en Tom en Ab afgezet bij de motor taxi. Wij reden door naar Health Land. Een Spa waar we een voetmassage kreeg en na aandringen, deze mocht ik wel betalen maar een cadeautje bijv geurstaafjes achter af voor als haar huis af is (ze is aan het verbouwen) nee dat hoeft niet. Het is goed, wij zijn vrienden, zei Ann. Dat snappen we, maar we begrijpen het niet.

Massage was heerlijk. Aan de overkant lag een man te snurken. Wij zijn niet in slaap gevallen. En zo reden we heel relaxed naar het restaurant waar Konny (ja mam je spreekt het bijna uit als jouw naam, daar moest hij om lachen) op zijn donder kreeg dat er nog geen bier was gehaald. Haha. Achie kwam binnen rennen, zag ons en plofte weer naast ons neer. Heeft geprobeerd om Jeroen mee te krijgen naar de vrieskist voor een ijsje, niet gelukt. En telkens als Achie de arm van Jeroen zag moest hij deze aanraken. Niet vanwege de tattoo’s maar vanwege zijn haren. Dat zie je hier niet. Paar biertjes, gefrituurde chicken skin en Thaise viskoekjes. Tom kwam er ook nog bij met een biertje. Onder werktijd. Dat mocht want wij waren er.

Afscheid genomen van deze lieve mensen en taxi naar onze andere afspraak. Baan Plee restaurant. Tom hield een taxi aan. Deze chauffeur was fan van de Bee Gees, zat hard op mee te zingen en fan van Michael Jackson gezien de wollen handschoen aan zijn rechterhand. Dirigeerden op de muziek en nog rijden ook. En na een paar klassiekers zette hij Rock op en ging headbangen. Gelukkig waren we toen op plaats van bestemming.

Jeroen liep Oma tegen het lijf, die was geopereerd en helemaal blij ons toch nog te zien. Ik liep meteen naar de tafel van uncle Jeff. En daar stond iemand heel verbaas naar mij te kijken. Yogin, de politieman en tourguide die we vorige keer hebben ontmoet. Hij vond het raar want het was nog maar 4 maanden geleden dat we elkaar zagen en hij zag mij op insta maar wist met dat we hier waren.hij stond op punt van weggaan maar ging toch weer even zitten. Ohm was er ook maar moest later weg ivm een concert.

Yotin vertelde over zus, en over de farm die hij aan bouwen in Chiang Mai. Als dat af is dan zijn we uitgenodigd en mogen we daar slapen en laat hij ons Chiang Mai zien en hoe rijst etc wordt verbouwd. Ben benieuwd.

Uncle Jeff kwam 40 jaar geleden naar Thailand om een vriend te bezoeken en is nooit meer weggegaan, zijn vrouw had een hoge baan bij de nationale bank en hij werkte voor de UN en nu heerlijk gepensioneerd. En praat graag over van alles en nog wat. Zo vertelde hij ook dat de eigenaresse van het restaurant, nu 80, toen ze 12 was opium moest smokkelen van haar ouders van Ayutthaya naar Bangkok.Zijn vrouw wil nooit mee. Hij is per toeval op dit restaurantje gestuit en komt er nu paar keer per week voor de gezelligheid. En gezellig was het!!! 

Chom liep mee voor de taxi en zo waren we na een lange, leuke dag weer bij hotel. Niet veel foto’s maar genoeg gegeten, besproken, meegemaakt, ervaren….. echt een hele leuke dag!!!

Ik zal eens kijken of Jeroen wakker wordt dan gaan we nog even Bangkok verkennen en dan toch echt tas pakken en om 16.00 taxi richting AirPort!!!

Groetjes,

Jeroen en Nicole