Dag 25: Eat, Beach, Snorkel, Repeat

De titel van dit verslag vat de hele dag samen.

Nadat we de was hebben opgehaald, waarbij we wederom de wasvrouw stoorde tijdens het doppen van de boontjes, maar dat vond ze niet erg. Doorgelopen naar walkingstreet. We kwamen niet ver ... Teng en haar familie stapte net hun hotel uit om naar de boot te gaan en we mochten niet doorlopen en kregen weer een knuffel. Lieve mensen. ontbijtje met als toetje een kaneel muffin. Lekker!!!!

Bij het huisje de spullen gepakt en naar de duikschool gelopen. De koelbox met water, vers fruit stond al klaar alsmede de “Fried Rice” voor de lunch. Snorkels en flippers gepakt en de boot in. Althans. De eigenaar vroeg een man duiken of snorkelen. Hij was de duikboot. De kapitein was zoek. Bleek dat hij steeds weg is en hij kan hem niet bellen, want hij heeft geen telefoon.

Goed kapitein gevonden en de boot in. Deze boten hebben een hele lange schroef die ze moeten optillen voor de touwen etc. Dat ging nu mis. Dus hij kon het water in om de schroef los te maken en toen de zee op. We vaarden langs Koh Lipe naar de eerste snorkelspot. Helder water. Warm en veel vissen. De tweede snorkelspot was ook mooi, alleen hier besloeg de behuizing weer. Ach, we hebben genoeg andere foto’s. Behalve van het voeren van de banaan. Ze kwam echt op Jeroen af. Een vis wilde niet op de foto en andere zwommen gewoon langs je heen. Ik schrok daar af en toe van. Kijk je naar rechts zie je 6 vissen vlakbij je. 

De volgend stop was een eiland met allemaal zandstrandjes. Uit de boot. Lunch mee en zo zaten we op een afgelegen strandje aan de rijst. Onze buurman van het resort liep er ook en maakte praatje. Wij dachten dat hij zijn drone aan het zoeken was. Maar hij stond express met zijn rug naar de drone ivm reisblog. Hij maakt zo’n 1500 dollar per maand en de meeste accomodaties krijgt hij graties. Zijn baan kan hij nog niet opzeggen. Ook een manier van leven. Jeroen ging weer snorkelen maar zag hier minder en ik, ik viel bijna in slaap.

De boot op naar de laatste snorkelplek. Het water hier is echt helder en blauw. Echt niet normaal. Het blijft mij verbazen. Ook al is het eiland klein en beetje toeristisch waardoor het idyllische er af gaat dan nog waan je in een tropisch paradijs. Ik zit nu voor het huisje, muziek op de achtergrond en genieten. 

We hebben vandaag veel gezien van een kleine inktvis tot koffervis. Nemo kwam niet voorbij maar Dori kwam wel langs. Veel zeekomkommers, triger fish. En sommige kwam dus echt dichtbij. Heerlijke (vermoeiende dag).en les 1 bij snorkelen: Insmeren!!! We dachten vanochtend ach dat doen we op de boot. Hebben we ook gedaan, maar misschien toch iets te laat want we hebben kleur gepakt. Haha.

Bij de receptie taxi voor morgen besteld en rekening betaald. Morgen met boot naar het vaste land, daar staat taxi klaar om naar Hat Yai te gaan waar we de nachttrein nemen naar Bangkok. Nee, vakantie is nog niet voorbij maar het strandleven wel......

We zijn weer lekker vis gaan eten. Vers uit zee en op de BBQ. Toen we klaar waren kwam mama nog een tip vertellen: noodles in de sla en dan de vis ... dat hadden we al een keer zo gegeten bij Anthika en onthouden voor thuis. We gingen weg en de kleine dame zei, tot morgen. Nee, dan gaan we weg. We moesten wachten en kregen toen allebei een klein portemonneetje. Het eiland is zo klein dat als je ergens een paar keer komt, wordt het ook gewaardeerd. Althans zo komt het op ons over. Concurrentie is moordend, zeker in het hoogseizoen. Wat vandaag is begonnen. En dat was te merken, barretjes en eettentjes die de hele week niet open waren, waren nu geopend.

Afsluiten in de Cornerbar. Ook daar is de bestelling in de maak nog voordat we goed en wel zitten. De kleine katjes waren er weer en muziek was goed. Toen we weggingen kregen we een knuffel en werden we bedankt voor het feit dat we elke avond zijn langs geweest.

Nu moe van het snorkelen dus lekker slapen en morgen ... dat is morgen.

Groetjes,

Jeroen en Nicole