Dag 28: Fietsen Bang Kachao & Michelin waardige de vakantie afsluiten!!!

Vanochtend voor ons doen uitgeslapen. Aan de waterkant van het ontbijtbuffet genoten. Oké, het ei en de koffie waren niet het beste maar qua eten ... dat komt vanavond wel goed ... zie verder in het verslag!!!! In de lobby liepen we Peter van Trash Hero Ao Nang tegen het lijf. Hoe toevallig.

Spullen gepakt en naar de pier gelopen. Even moeten wachten op de xpressboot met oranje vlag, die ons voor 15bath pp naar Marine Dept. pier bracht. Heerlijk over het water. Waar we eruit moesten was simpel. Als het eerste hotel van de vakantie in zicht komt, en zijn we er. Via Bangrak naar Hua Lampong gelopen. Heerlijk door de kleine straatjes. Vervolgens de Mrt (metro) naar Klong Toei. We hebben in februari ook gefietst in Bang kachao, the greenlung van Bangkok, maar toen niet zo’n succes daar ik steeds zieker werd. Vandaar besloten dit groene hart nogmaals te bezoeken.

Even zoeken naar een tuktuk die ons naar Wat Klong Toei Nok bracht. Daar zagen we meteen een vrouwtje met witte strepen op haar gezicht die er in februari ook stond. Ze zag ons en het eerste wat ze zegt: Here again? Are you living in Bangkok? Jeroen vroeg haar hoe bedoel je. Maar ze antwoordde dat ze ons herkende. Grappig. Kennelijk komen er niet heel veel toeristen naar dit gedeelte van Bangkok.

De boot bracht ons gratis naar de overkant en daar konden we meteen fietsen huren. 80bath voor de hele dag. We besloten links te gaan en dan richting The Tree House te fietsen voor het uitzicht. Eerst maar wat eten want van hotel tot de fiets was ongeveer 1.5 uur. We bestelde oa. Casserole Prawns. En dat bleek een schot in de roos. Garnalen in aangemaakte rijstnoedels. En dan moeten we vanavond nog eten.........

Onze weg vervolgd door het andere Bangkok. Stil, groen, palmbomen, zon anders als de stad. De mensen wonen hier of eenvoudig of je ziet af en toe een luxe huis ertussen. De plattegrond die we mee kregen is duidelijk maar ook weer niet dus op de gok de kleine weggetjes in, om vervolgens door blaffende honden erachter te komen dat het doodlopend is en zij willen niet dat je hun terrein betreed. Is niet erg, behalve als je niet echt kan keren, dus met de fiets naar achteren moet en er eentje grommend aan komt rennen. Ze doen niets, maar toch, de weggetjes zijn smal en aan weerskanten meestal een water of kleine afgrond. Heerlijk gefietst maar ineens zaten we weer op de weg richting pier. We besloten nog wat te drinken en dan terug te gaan naar het hotel. 

Bij de pier werd het zwaailampje aangezet zodat de overkant weet dat er passagiers zijn. De 2 vissende jongetjes hadden snel de aandacht van Jeroen. Echt iets vangen met 1 wormpje .... nee. De foto van de Mekong Catfish vonden ze gaaf. Dut keer een pondje voor 5 Bath die we van de fietsen man kregen met de melding:geen, geen 10bath betalen.

Aan de overkant op zoek naar tuktuk. No way. Dus taxi. En die weten dat je in een niet toeristisch deel van de stad bent. Dus, nee ze rijden niet op meter en nee, ik ga niet lager dan 200bath: If don’t pay you wil stay here. De taxi rit resulteerde in een nat T-shirt daar de taxi geen airco had en hij 3 x moest stoppen voor een stoplicht met een gemiddelde wachttijd van 3 minuten. Gelukkig bood de metro verkoeling voor maar 23bath pp.

Bij Hua Lampong tuktuk, de eerste wilde niet zakken onder de 200 Bath. Gewoon doorlopen want het kan goedkoper. Uiteindelijk voor 140 naar Rambuttri. Naar het hotel en lekker bij het zwembad gelegen. Op het balkon bootjes kijken. Jeroen kijkt naar beneden en tegelijkertijd kijkt Peter van Tras Hero vanaf het terras naar boven en maakt een foto. Wacht even ... ik pakte het T-shirt en binnen 5 minuten stonden we op Facebook. Klein detail: zie Jeroen op foto, die stond in zijn ondergoed, 😂

Vanavond stond het restaurant van Jay Fai op het programma. De eigenaresse is weliswaar geen 18 meer, maar kookt - voorzien van skibril - alsof haar leven er vanaf hangt. Het is een simpele streetfood zaak met een gerecht dat 1 Michelin ster heeft: De Crabomelet. En krab ... dat is aan mij besteed. Met dank aan Joey en Kelly hebben we een maand geleden een reservering gemaakt. Door de ster is het druk en populair. Zonder reservering kan de wachttijd oplopen. En dat laatste is zeker waar. 

Er zaten mensen toen wij aan kwamen lopen (19.00 uur) en die zaten er nog toen we weggingen (21.15 uur). Blij dat we een  reservering hadden. Terwijl we wachten de menukaart door gebladerd en gekozen voor Crab Omelet, Tom-yum hang Goong en wonton Soup. Die kaatste twee met (grote) garnalen. Tafel kwam vrij en dan wachten. Jay Fai kookt alleen, heeft wel een hulpje maar doet verder alles zelf. Dus zodra je tafel aan de beurt is dan kookt ze alles wat je hebt besteld en gaat dan pas door naar de volgende tafel. Na een goed uur kwam de omelet. Ik ben gek op krab en deze .................... Wow, echt lekker!!!! De ander gerechten waren ook goed en lekker.  Maar de volgende keer gewoon 2 x Crab Omelet.

Met goed gevulde maag en voldaan gevoel naar Rambuttri. Vervolgens bij het hotel nog een laatste cocktail. We willen de avond rekken naar er komt toch echt een einde aan. Morgen 8 uur de taxi naar vliegveld en naar huis. Naar de katjes!!! Nu verslag, paar videootjes / foto’s plaatsen en genieten van de afgelopen 4 weken. Vandaag was een goede afsluiting.

Groetjes,

Jeroen en Nicole